14 Eylül 2015 Pazartesi

Adınla yaşasın tatlı



     Üniversite yıllarımda ev arkadaşım, dostum, kardeşim dediğim bir can vardı yanımda. Ara ara evimiz şenlensin, muhabbetimizin tatlılığına tat katsın diye damla sakızlı muhallebi yapardı. Eli öyle lezzetliydi ki, o muhallebi bana göre 'hafız mustafa'nın' muhallebileriyle yarışırdı. Şimdi bu kız neden bunu bize anlatıyor dediğinizi duyar gibiyim. Anlatıyorum çünkü; çok özledim. Mezun olmanın verdiği acı bir yön işte bu da. O güzel yıllarda özlediğim enfes anları ve tatları anlatma ihtiyacı hissediyorum. Anlatınca yeniden yaşarcasına kıpır kıpır oluyor içim. Hiç unutulur mu güzel anılar? Asla!
     Siz de yazın bir yerlere dimağınızda kalanları. Yazın ki tekrar yaşayın. Tekrar yaşayın ki hayattan aldığınız haz artsın. Damla sakızlı muhallebinin güzel sahibi, ellerin dert görmesin...



Bu da ekstra tat olsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder